کیک‌بوکسینگ (به ژاپنی: ‎キックボクシング ‏) ترکیبی از رشته‌های رزمی موای تای، کاراته و بوکس است. کیک بوکسینگ ورزش رزمی می‌باشد که تنها سی سال از تولد آن می‌گذرد.در کیک بوکسینگ ضربات مشت، لگد، زانو، آرنج و گرفتن همدیگر آزاد می‌باشد. ولی زدن حریفی که بر روی زمین افتاده ممنوع است.

مسابقات در یک زمین مربع شکل ۱۶ تا ۲۰ فوتی که با طناب محصور شده برگزار می‌گردد.زمان بازی معمولاً سه راند سه دقیقهای می‌باشد.که ورزشکاران بین هر راند یک دقیقه استراحت می‌کنند. هر مسابقه توسط یک داور و یک پزشک کنترل می‌شود. و در هر راند سه قاضی به مبارزان امتیاز می‌دهند. بنیانگذار کیک‌بوکسینگ در غرب جو لوئیس می‌باشد که پدر کیک بوکسینگ آمریکا نامیده می‌شود.

کیک بوکسینگ مانند تمام رشته‌های رزمی دارای کمربند و دان میباشد.این ورزش داخل رینگ برگزار میشود و گرفتن حریف در مسابقه خطا است و اگر در طول مسابقه بیش از سه خطا داشته باشی بازنده اعلام میشوی.در مسابقه یک داور وسط وجود دارد و سه داور کنار و یک قاضی وجود دارد.در بعضی از مسابقات که سطح آن پایین است زمان مسابقه ۲راند ۲ دقیقهای است.به افرادی که کیک بوکسینگ کار میکنند جنگنده (FIGHTER) می‌گویند.

این ورزش اعتماد به نفس شما را بالا می برد و احساس بهتری به شما می دهد این اعتماد معمولا از طریق تمرینات به زندگی شما منتقل می شود و در نتیجه می توانید با مشکلات روزمره برخورد بهتری داشته باشید و دیدگاه بهتری نسبت به زندگی پیدا خواهید کرد .ارزشهای رزمی همیشه دارای منابع خوب و مثبت برای اقشار سنی مختلف برای بچه ها ، جوانان و بزرگسالان چه مرد و چه زن ، بوده است و می بینیم که مردم چگونه می توانند از نظر روحی فیزیکی ، قدرت اعتماد به نفس و دلپذیری را از این ورزش زیبا بدست بیاورند فدراسیون جهانی اسپورت کیک بوکسینگ با نظر و احترام به همه اعتقادات مردم در نقاط مختلف دنیا مفتخر است که توانسته سیستم جدیدی از کیک بوکسینگ با قوانین صحیح و منطقی در سطوح مختلف تمرینی و مسابقات فراهم آورد که هنر جویان در دوره های Intermediate – Beginner Advance و هر استایلی که بوده باشند بتوانند خلا تکنیکی و تمرینی و مسابقه ای خود را پر کنند و خود را در سطوح مختلف زمانی رزمی بالا ببرند . بخش اصلی کیک بوکسینگ آموزش مربیان است با توجه به اینکه مربیان چراغ راه و راهنمای هنر جویان به حساب می آیند اعتقاد داریم که هر چه سطح مربیان از نظر سطح مربیان از نظر علوم فیزیکی و روح و دانش در سیستم های مختلف تمرینی و علوم سایکولوژی مدیریت کلاسی و علوم رفتاری بالا برود بطور قطعی تاثیرات مثبت بر روی هنر جویان زیر دست می گذارد و این یکی از پایه های مهم در پیشرفت بشمار می آید .

Cardio Kickboxing
از نظر پزشکی ورزشی کیک بوکسینگ فشار فکری را از بین می برد چرا که مشکلات زندگی باعث فشار فکری و مغزی می شود . گروهی این فشار را با مصرف دارو و یا نوشیدن الکل و غیره از بین می برد که این روش کاهش فشار موقتی می باشد و دوباره دچار سردرگمی خواهند شد ولی گروهی دیگری که از طریق ورزش این فشار فکری را کاهش می دهند برای همیشه مشکلات را از سرراه خود بر می دارند .با انجام این نوع تمرینات ترشح هورمن اندروفین که نشاط آور است در بدن افزایش می یابد و از طریق مغز به بدن وارد می شود . تا درد و فشار فکری را از بین ببرد این تمرینات باعث افزایش انرژی شما می شود و ازدیاد انرژی باعث می شود شما مفید تر واقع شوید در نتیجه انجام کارهای روزانه نیز هرگز خسته نخواهید شد و در جمع خانواده ساعت خوشی را خواهید داشت تمرینهای کیک بوکسینگ در ابتدا بسیار کار سختی است و ممکن است زود خسته شوید ولی اگر به بدنتان فرصت ندهید که به مرور به تمرینات عادت کند در اثر سریع انجام دادن زودتر خسته و ناامید می شوید .

کیک بوکسینگ مانند سایر ورزشها نیاز به تعهدات واز خود گذشتگیها دارد .از آنجایی که در این ورزش از تکنیکهای خطر ناک استفاده می شود ؛برای بدست آوردن کنترل روی حرکات واستفاده از آنها آموزش باید با تمرکز ودقت واعتماد به نفس در زمان مناسب بدون صدمه دائمی زدن به حریف تمرینی یا حریف انجام می گیرد .
مهارت با نگاه کرد ن دیگران یا خواندن درباره اینکه لگدها ومشتها چگونه زده می شوند به دست نمی آید ؛ ولی آنها به یاد گیری کمک می کنند . فقط تمرین با حریف نا مرئی یاواقعی می تواند به شما آموزش دهد چگونه از تکنیکهایی که یاد گرفته اید دروضعیتهای واقعی وزیر فشار حمله وضد حمله خود را انجام دهید . تمرین کردن باعث می شود که نقاط قوت وضعف خودتان را ارزیابی کنید ویا تمرکز در تمرینات نقاط ضعف را بهبود می بخشد . به همین ترتیب یاد می گیرید چگونه نقاط قوت وضعف حریفتان را نیز بررسی کنید . شما یاد می گیرید از حرکات قوی حریفتان فرار کنید واز نقاط ضعف او به سود خودتان استفده کنید .
مزایای کیک بوکسینگ وهمچنین چالشها وپاداشهای آن بسیار است ؛ اما این مزایا فقط با تمرینات مداوم بدست می آید. فقط با چند درس کیک بوکسینگ شما به شرایط فیزیکی وبدنی وسخت وموزن بودن دست نمی یابید .
وقتی برای مسابقه کیک بوکسینگ آماده می شوید باید تمرینات برنامه این فصل را شش روز در هفته انجام دهید . اگر شما این تمرینات را برای رتبه بندی ؛تناسب اندام ؛بهتر کردن شرایط فیزیکی ؛دفاع شخصی ویا برای بهبود مهارتهای خود انجام دهید ؛باید این برنامه را سه روز در هفته ادامه دهید .
همیشه تمرینات را با حرکات گرم کردن وکششی شروع کنید تا از کشیدگی عضلات ویا صدمه دیدن جلوگیری کنید . وقتی شروع به تمرینات پرشی می کنید بدن شما کاملأ گرم شده است .پریدن باعث بهتر شدن فنری پاها می شود و رقص پای شما را در مسابقات واقعی بهتر می کند . تمرین بوکس باسایه ‘ کاری جدا از تمرینات واقعی است وبهترین تمرین برای بهبود سرعت و انعکاس حرکات شما می باشد . کار روی کیسه بوکس تمام عضلاتی را که هنگام مشت زدن ولگد زدن به کار می روند بهتر می کند ‘ وشما را قادر می سازد تامشت ولگدهای نیرو مند وانفجاری بزنید . کار بر روی پدهای تمرکزی سرعت ‘ قدرت وزمان سنجی شما را بهبود می بخشد وهر گز نباید غفلت شود . کار برروی پدهای تایلندی ضروری است ‘ به خصوص برای بوکسورهای تایلندی چون لگدهای پایین وبالا وهمچنین ضربات زانو وآرنج را تمرین می کنند . تمرین با کیسه بوکس (توپ) سرعتی وگلابی که از کف به سقف متصل شده زمان سنجی سرعت ودید شما را بهتر می کند ‘ تمرین با حریف مهمترین قسمت آماده کردن بدن وروحیه بر ای مبارزه فول – کنتاکت است .
برای سخت کردن وافزایش قدرت عضلات واضافه کردن نیرو به تکنیکهای کیک بوکسینگ بهتر است جلسات تمرین را با حرکات قدرتی تمام کنید .
تغذیه صحیح نیز دارای اهمیت است . شما باید مطمئن شوید برای جلوگیری از بیماری وحفظ سلامت خودتان به مقدار کافی ومناسب مواد غذایی مصرف می کنید . فقط مواد غذایی طبیعی بخورید وبه اندازه کافی میوه وسبزی جات مصرف نمایید . از مکملهای معدنی وویتامینها نیز استفاده کنید .
شما باید یک برنامه علمی تمرینات را دنبال کنید وبه آن بچسبید . همچنین داشتن طرز فکر مثبت و رفتار خوب در تمرینات باتمرکز وتوجه به کارهایی که در تمرین انجام می دهید دارای اهمیت است . علاوه بر تمرینات سازمان یافته ای که زیر نظر مربی انجام می دهید ‘ شما باید روزانه تمریناتی را در منزل انجام دهید . هر روز روی یک حرکت کیک بوکسینگ کار کنید این کار باعث می شود تا تکنیک را صحیح وبا تمر کز فکری انجام دهید وبهتر از آن است که سعی به یاد گرفتن چند حرکت در یک جلسه کنید .

درباره کیک بوکسینگ یا به تعبیری رشته‌ای که هم‌اکنون پرطرفدارترین استایل رزمی حال حاضر جهان است، مطالب مختلفی به رشته تحریر درآمده است.

در اوایل دهه ۷۰ میلادی، بزرگسالان آن روز رزمی جهان، مثل بیل والاس، چاک نوریس، والرا و … روش مبارزه‌ای جدیدی را ابداع کردند که در آن از ضربات دست و پا به شکلی مؤثر و کاربردی در دفاع و حمله بهره گرفته می‌شد.

شیوه‌های مبارزاتی فول کنتاکت، سمی کنتاکت، لایت کنتاکت و لوکیک اصلی‌ترین روش‌هائی هستند که یک کیک‌بوکسور می‌تواند در تمامی آنها به تبحر لازم رسیده و هم‌زمان بتواند در سیستم‌های مختلف رینگی و غیر رینگی در مسابقات مربوطه شرکت کند.

در شیوه مسابقات فول کنتاکت، ورزشکاران مرد تنها به استفاده از دستکش اکتفا می‌کنند. گاهی اوقات، کیک بوکسینگ را به‌عنوان یک سبک رزمی در نظر می‌گیرند اما در بسیاری مواقع، کیک بوکسینگ تنها یک رویداد رزمی متشکل از مجموعه‌ای قوانین مبارزاتی است

گروهی از ورزشکاران از دیگر استایل‌های رزمی هم ممکن است علاقمند به حضور در مسابقات کیک بوکسینگ باشند. از آن جمله می‌توان به سانشوکاران و بسیاری از رزمی‌کاران سبک‌های رزمی ژاپنی اشاره کرد.

نکته قابل توجه وجود قوانین متعدد برای انواع مسابقات کیک بوکسینگ است و این‌که از هر سنی می‌توان می‌توان به کیک بوکسینگ پرداخت. ولی مسئله مهم این است که تا ۱۸ سالگی، استفاده از کلاه محافظ سر همواره توصیه شده است.

در کشورهای مختلف دنیا، کیک بوکسینگ به اشکال مختلف وجود داشته است که به برخی از آنها اشاره گذرائی خواهیم داشت.

آدی تادا (Adi thada) یا کیک بوکسینگ هندی: نوعی کیک بوکسینگ که در آن ضربات زانو، آرنج و حمله با پیشانی وجود دارد.

لت وی (Lath wei) یا کیک بوکسینگ برمه‌ای: هنر رزمی سنتی برمه با تأکید بر اجرای ضربات زانو، آرنج و سر. تمامی نقاط بدن ممکن است در یک حمله مورد استفاده قرار بگیرد. نام دیگر آن ”باندو کیک بوکسینگ“ است.

Pradal serey: جد احتمالی موی تای!

موی تای (تای بوکسینگ): هنر رزمی سنتی تایلند که امروز شهرت جهانی یافته و ضربات زانو و آرنج در آن مجاز است.

کیک بوکسینگ ژاپنی: مشابه موی تای اما با سیستم امتیازدهی متفاوت .

کیک بوکسینگ آمریکائی: مشابه کیک بوکسینگ ژاپنی و فول کنتاکت کاراته با شیوه امتیازدهی متفاوت.

فول کنتاکت کاراته: در برخی موارد از محافظ‌های بدن برای مسابقات و تمرین استفاده می‌شود.

ساواته (کیک بوکسینگ فرانسوی): استفاده از کفش در مسابقات مجاز است.

سانشو ـ ساندا (کیک بوکسینگ چینی): شامل تکنیک‌های کاربردی سایر استایل‌های رزمی به همراه فنون درگیری و پرتاب‌ها.

شوت بوکسینگ: شکل ژاپنی کیک بوکسینگ که در آن پرتاب و درگیری مانند ساشو مجاز است.

Yaw – yan (کیک بوکسینگ فیلیپینی): رقص مرگ نام مناسبی برای کیک بوکسینگ فیلیپینی است. ورزشی مشابه موی تای.

می‌توان به انواع متعدد دیگری از کیک بوکسینگ نیز اشاره کرد، ولی همان‌طور که اشاره شد، تفاوت اصلی همگی آنها در نوع قوانین مسابقاتی است. در عین حال بسیاری از این استایل‌ها اساساً خود را کیک بوکسینگ نمی‌دانند! و استفاده از نام کیک بوکسینگ‌ تنها برای ملموس‌تر شدن آنها نزد عامه است.

واژه کیک بوکسینگ اولین‌بار توسط ”نوگوچی اسامر“ که یک برگزارکننده مسابقات رزمی در ژاپن بوده برای انواع مختلف ورزش‌های مشابه به موی تای و کاراته در دهه ۱۹۵۰ ابداع شد.

این اصطلاح بعداً در آمریکا به شکل خاص به کار رفت. در بیستم دسامبر سال ۱۹۵۹، یک دوره مسابقات موی تای بین فایترهای تایلندی در سالن آساکوزای توکیو برگزار شد.

فردی به نام ”تاتسویا مادا“ که پیش از آن ”نیهون کمپو کاراته دو“ را ابداع کرده بود از علاقمندان به موی تای محسوب می‌شد، زیرا قصد داشت مسابقات کاراته را مطابق با قوانین فول کنتاکت برگزار کند. در آن زمان قوانین کاراته کنترلی اجازه نمی‌داد تا مبارزین ضربات را به ‌طور کامل به یکدیگر وارد کنند. او از مدت‌ها قبل درباره ابداع روش مبارزاتی جدید، ایده‌هایش را مطرح کرده بود.

سرانجام در نوامبر ۱۹۵۹ او ”کاراته بوکسینگ“ را به‌عنوان یک ورزش جدید مطرح کرد. یامادا برای معرفی ورزش جدید خود، تای بوکسورهای تایلندی را دعوت کرد. تا آن زمان ـ یامادا تنها کاراته‌کائی بود که به تای بوکسینگ علاقمند شده بود.

او با نظارت یک قهرمان سابق موی تای، به مطالعه فنون و روش مبارزاتی تای بوکسینگ پرداخت.

دوازدهم فوریه سال ۱۹۶۳، روزی خاطره‌انگیز و تاریخی برای رزمی جهان است زیرا در آن روز ورزشکاران کاراته و موی تای در سالن ورزشی لومپینی تایلند به مصاف یکدیگر رفتند.

سه کاراته‌کا به اسامی ”تاداشی ناکامورا“، ”کنجی کوروساکی“ و ”آکیوفوجی هیرا“ در مقابل سه حریف تای بوکسور قرار گرفتند و در پایان نتیجه‌ای تقریباً باور نکردنی کسب شد. تیم کاراته ژاپن با نتیجه ۲ بر ۱ حریفان موی تای کار را مغلوب کرد!

نوگوچی و کنجی کوراساکی (یک مربی کیوکوشین) با مطالعه موی تای و تلفیق آن با کاراته، روشی را ابداع و آن را کیک بوکسینگ نامیدند. پرتاب و ضربه با سر در ابتدا با هدف متمایز این روش مبارزاتی از موی تای، مجاز شمرده می‌شد ولی در ادامه غیرمجاز دانسته شد.

برای اولین‌بار در سال ۱۹۶۶، آزامو نوگرچی، انجمن کیک بوکسینگ را تأسیس کرد و در ادامه اولین مسابقات کیک بوکسینگ در یازدهم آوریل ۱۹۶۶ در ازاکا برگزار شد.

تاستویامادا در سال ۱۹۶۷ درگذشت ولی در دوجوی او هم‌چنان ترتیب و پرورش کیک‌بوکسورها ادامه داد.

به‌تدریج کیک بوکسینگ در ژاپن توسعه یافت و مورد توجه تلویزیون قرار گرفت. تاداشی ساوامورا، جزء اولین گروه قهرمانان سرشناس کیک بوکسینگ محسوب می‌شود.

البته پس از مدتی با بازنشستگی و کناره‌گیری ساوامورا از مسابقات حرفه‌ای، اقبال عمومی و توجه تلویزیون به کیک بوکسینگ کاهش یافت، تا این‌که سرانجام در سال ۱۹۹۳ K-۱ موجودیت یافت.

در سال ۱۹۹۳، کازویوشی ایشی ـ (بنیان‌گذار سیدوکان کاراته)، K-۱ را تحت قوانین کیک بوکسینگ ابداع کرد. در این سال بود که مجدداً کیک بوکسینگ به شهرت گذشته دست یافت و به‌تدریج در آمریکای شمالی، اروپا، استرالیا و نیوزیلند رواج پیدا کرد.

البته در سال ۱۹۷۸، یان پلاس، انجمن کیک بوکسینگ هلند (NKBB) را به‌عنوان اولین سازمان کیک بوکسینگ جهان تأسیس کرده بود و در دهه ۱۹۷۰ نیز بیل والاس که از قهرمانان کاراته ایالات متحده بود به این روش می‌پرداخت.

فول کنتاکت به معنای درگیری کامل می باشد فول کنتاکت ابتدا کاراته حرفه ای نامیده می شد مسابقات فول کنتاکت داخل رینگ و با استفاده از دستکش بوکس و ضربات پا به سطح پائین تر از کمربند ممنوع می باشد و فایتر ها شلوار بلند می پوشند

کیک بوکسینگ { کلمه kick که در انگلیسی به معنای لگد می باشد و boxing به معنای ضربات دست بوکس}در اوایل دهه ۹۰ میلادی از فول کنتاکت منشعب شد که ترکیبی از بوکس تایلندی و فول کنتاکت می باشد دراین ورزش رزمی ضربات لوکیک { ضربه های پا پائین تر از کمربند } مجاز است بنابر این زدن انواع ضربه های چرخشی و مستقیم پا در سطح پائین تر از کمربند {که پاها یعنی نقاط اتکا ء بدن وعوامل اصلی تحرک و جابجائی را از کار می اندازد }بلامانع است ولی وارد کردن ضربه آرنج و زانو و همینطور گرفتن ها و پرتاب ها که در بوکس تایلندی رایج است ممنوع می باشد به همین دلیل سرعت و ریتم کیک بوکسینگ و تحرک آن از بوکس تایلندی بیشتر است

کیک بوکسینگ در اکثر نقاط جهان جای خود را باز کرده است و مورد علاقه و توجه رزمی کاران می باشد

به مبارزان کیک بوکسینگ فایتر می گویند به معنای جنگجو

در ایران سبک های فول کنتاکت کیک بو کسینگ در سال ۱۳۷۷ تاسیس شد واز سال ۱۳۸۱ موفق به کسب مجوز دائم از فدراسیون محترم ورزشهای رزمی گردیده است این سبک هر ساله در مسابقات انتخابی تیم ملی افتخار کسب چند وزن از اوزان تیم ملی را نیز داشته است

سبک های فول کنتاکت کیک بوکسینگ در استان آذربایجان شرقی نیز در سال ۱۳۸۹ تاسیس شد و در حال حاضر علاقمندان زیادی در سطح استان مشغول به فعالیت در این سبک می باشند .

علی خدادادیان از مربیان و قهرمانان رشته‌های رزمی کیک بوکسینگ، موی تای و بوکس آماتور می‌باشم که مدت شانزده سال می‌باشد آغاز به فعالیت نمودم در متن زیر نگاهی کوتاه می‌اندازیم به کارنامه‌ٔ ورزشی این قهرمان.
▪ قهرمان جهان در سال ۲۰۰۳ سوریه و دارنده کمربند طلائی موی‌تای
▪ قهرمان کیک بوکسینگ آسیا ۲۰۰۳
▪ قهرمان کیک بوکسینگ اروپا ۲۰۰۶ ترکیه
▪ دارنده هفت طلای کشور در مبارزات آزاد رینگی غیرکنترلی
▪ دارای مقام اول و دوم در بوکس آماتور کشور
▪ دارنده دان ۶ یک بوکسینگ از سازمان واکو
▪ دارای بازو بند قرمز موی تای A کلاس
▪ عضو تیم‌های کیک بوکسینگ، موی‌تای، بوکس و مبارزات آزاد
▪ مربی‌ تیم ملی سوریه در سیستم موا‌ی‌تای ـ کیک بوکسینگ
وی طی گفتگوئی به خبرنگار ما گفت: من از تمامی مسئولین محترم تقاضا دارم که به قشر رزمی به‌خصوص رشته‌هائی از قبیل کیک بوکسینگ، بوکس تایلندی و فول کنتاکت بیشتر اهمیت دهند تا ورزشکارانی که به این رشته روی می‌آورند دل گرم باشند و بعد از مدتی‌که با زحمت به مقامی دست می‌آورند دلسرد نشده و ورزش را کنار نگذارند و یا به جهت فقر مالی برای سایر کشورها کار نکنند.
واقعاً چرا سبک‌های ذکر شده نباید صاحب داشته باشند و مانند تکواندو، کاراته، جودو و… فدراسیون‌های معتبر و مسئولین کار کشته داشته باشند.
به راستی تفاوت میان یک تکواندو کار و کیک بوکس کار در چیست؟ مگر هر دو از یک کشور و یک ملیت نیستند؟
چرا در بعضی از فدراسیون‌ها و هیئت‌ها باید باند بازی باشد و همواره نور چشمی‌ها حرف اول را بزنند حتماً باید برای فلان رئیس هیئت کادوی آنچنانی تهیه شود تا حاضر شوند پاسخی به سلام‌های ما دهند/ که اگر غیر از این باشد آقای رئیس یا جلسه دارد و یا… چرا برخی از کسانی‌که در رأس کار ورزش‌های رزمی هستند اصلاً اطلاعاتی در رابطه با رشته‌‌ای که مسئولیت آن را پذیرفتند ندارند.
بنده تا به امروز لطمات فراوانی را از برخی از مسئولین استان‌ها خورده‌ام اما متأسفانه افرادی هستند که دو یا سال از عمر ورزشی و رزمی‌شان نمی‌گذرد و به‌راحتی خود را قهرمان جهان و آسیا می‌شوند و بعد اعلام می‌کنند که جزء فنی‌ترین و قدیمی‌ترین رزمی‌کاران هستند جالبتر اینجاست که این عزیزان بوئی هم از مردانگی و معرفت نبرده و همچنان در پیله‌های غرور سر می‌کنند.
من در اینجا از فدراسیون‌های محترم تقاضا دارم که از کسانی‌که با یک سفر خانوادگی به خارج از کشور اعلام می‌کنند که به مسابقات اعزام شده‌اند و با مدال برگشته‌اند (که البته از منیریه تهران تهیه کرده‌اند) جلوگیری نمایند که حقی هم از اشخاصی که زحمت کشیده‌اند ضایع نگردد. اما بنده حاضر قهرمانان توخالی که فقط مدعی هستند را به مبارزه دعوت کنم.

گارد اصولی و حرفه ای شامل چندین قسمت است.به عبارتی گارد گرفتن را میتوان یک سیستم دانست که از چندین مجموعه تشکیل شده است و تمامی بخش ها با یکدیگر در ارتباط بوده و کار یکی مکمل کار دیگری و همه یک هدف را دنبال میکنند.این یک مثال کلی برای درک بهتر این موضوع بود.حال باید هر یک از این بخش ها را مشخص کرد و وظیفه هر یک را مطرح نمود.

بخش اول:

پاها( ابزاری برای ایجاد قدرت در هنگام ضربه و تعادل):مهمترین بخش از این سیستم را پاها تشکیل میدهند.پا عضو اصلی این سیتم وظطیفه دارد تا تعادل بدن را در هر شرایطی حفظ کند همچنین قدرت مشت را از طریق قسمت فوقانی بدن به دست ها انتقال دهد و از طرف دیگر ضربات قوی به حریف وارد کند.برای داشتن گارد صحیح پا نقش مهمی را ایفا میکند،پس به راحتی از کنار آن نگذرید و قبل از آموزش اصلی کمی در مورد عملکرد پا تفکر کنید.

بخش دوم:

دست ها(ابزاری برای محافظت از شما در برابر ضربه):دومین بخش دست ها میباشند که وظیفه حفاظت از شما را دارند.به غیر از ضربه مشت حفاظت از سر و گردن مهمترین کاری است که دست ها باید در هنگام مبارزه انجام دهند.وظیفه بعدی آنها ضرباتی صحیح است که آموزش آن را در مطالب بعدی ذکر خواهیم کرد.

این دو مورد بخش های اصلی و مهمی هستند که در بحث گارد و استایل صحیح مطرح هستند.حال به سراغ آموزش میرویم.آموزش را در ابتدا همراه با توضیح و عکس و در آخر همراه با کلیپ بیان خواهیم کرد.بحث گارد موضوع بسیار مهمی است و باید در چندین پست کاملا بررسی و آموزش داده شود.

وضعیت پاها در هنگام گارد راست:

۱- به روی دو پا بایستید.

۲- پای راست خود را به اندازه عرض شانه به عقب ببرید.

۳- دراین حالت باید انگشتان هردو پای شما به طرف روبه رو باشد.

۴- سر و گردن خود را کمی به جلو متمایل کنید. (ولی نه تا حدی که سر شما بیش از حد جلوتر از بدنتان قرار گیرید).

۵- ۵۰ درصد وزن خود را بر روی پای چپ و ۵۰ درصد دیگر را بر روی پای راست قرار دهید.

۶- ۲۰ تا ۳۰ درصد وزن خود را بر روی پاشنه پا و ۷۰ تا ۸۰ درصد را بر روی پنجه ها قرار دهید.(تصویر ۱)(این حالت بیشتر مربوط به پای عقب است).

۷- روی هر دوپای خود بالانس بزنید.طوری که زانوهای شما به اندازه ۵ درجه باز و بسته شوند.

نکته:در تمامی مراحل باید انگشتان هر دوپای شما رو به جلو باشد.فقط به اندازه ۴۵ درجه یا کمتر میتوانید نوک انگشتان پای عقب خود را به طرفین متمایل کنید.ولی انگشتان پای جلویی کاملا باید به طرف روبه رو باشد.

وضعیت دست ها در هنگام گارد راست:

۱- دستان خود را بالا بیاورید و به گونه ها بچسبانید.

۲- سعی کنید زیر کتف هایتان بسته باشد.

۳- شانه های خود را کمی بالا بیاورید.و به سر نزدیکتر کنید.

۴- دستان شما از قسمت آرنج باید بسته باشد و مشت ها کاملا به گونه ها بچسبد.

۵- هنگامی که دست ها به گونه چسبیده سعی کنید دید خود را کور نکنید و بیشتر از روی دستی که جلوتر است روبه رو را مشاهده کنید.

۶- آرنج هایتان که به شکم نزدیک است را کمی به یکدیگر نزدیک کنید.(به اندازه ۷ تا ۱۰ سانتی متر فاصله بین آنها باشد).

کیک بوکسینگ، یک هنر رزمی محسوب می شود که تنها سی سال از تولد آن می گذرد در حالی که از عمر رشته بوکس نزدیک به دویست سال می گذرد.
در این رشته نتیجه مسابقه از طریق ضربه ناک اوت، تصمیم داور یا مساوی و یا میزان برابر استفاده از فنون، توسط هر دو مبارز مشخص می گردد که از این نظر کاملاً مشابه با بوکس می باشد.
کیک بوکسورها، دستکش های مناسب و محافظ پا (بعضی از روشهامحافظ پاندارند) بر تن می کند.
ضربات مشت، لگد، زانو یا آرنج ، گرفتن آزاد می باشد.و زدن حریفی که بر روی زمین افتاده، ممنوع است مسابقات در یک زمین مربع شکل ۱۶ تا ۲۰ فوتی که با طناب محصور شده برگزار می گردد و برای آماتورها، سه راند دو دقیقه ای و برای حرفه ای ها راندو زمان آن بشتر است. که بین هر کدام از آنها یک دقیقه وقت استراحت وجود دارد.
هر مسابقه توسط یک داور و یک پزشک کنترل می شود و در هر دور، امتیازات توسط سه قاضی داده می شود.
فول کنتاکت کاراته (Full Contact Karate) نیز اولین بار در ماه ژانویه سال ۱۹۷۰، و وقتی که (جو لوئیس) که پدر (کیک بوکسینگ) آمریکا محسوب می شود تحت تأثیر حرکات نابغه هنرهای رزمی یعنی بروس لی قرار گرفت و توانست (گرنگ باینس) را در اولین دوره رقابتهای سنگین وزن جهان شکست دهد، در کشور آمریکا متولد گردید.

ورزش رزمی پر طرفدار کیک بوکسینگ ترکیبی از رشته‌های رزمی موی تای ، کاراته و بوکس است کیک بوکسینگ ورزش رزمی می‌باشدکه تنها سی سال از تولد آن می‌گذرد در کیک بوکسینگ ضربات مشت ، لگد ، زانو ، آرنج و گرفتن همدیگر آزاد می‌باشد ولی زدن حریفی که بر روی زمین افتاده ممنوع است مسابقات در یک زمین مربع شکل ۱۶ تا ۲۰ فوتی ( هر فوت ۳۰٫۴۸ سانتی متر ) که با طناب محصور شده برگزار می‌گردد زمان بازی معمولا سه راند سه دقیقه‌ای می‌باشد که ورزشکاران بین هر راند یک دقیقه استراحت می‌کنند هر مسابقه توسط یک داور و یک پزشک کنترل می‌شود در هر راند سه قاضی به مبارزان امتیاز می‌دهند بنیانگذار کیک بوکسینگ در غرب جو لوییس می‌باشد که پدر کیک بوکسینگ آمریکا نامیده می‌شود . کیک بوکسینگ مانند تمام رشته‌های رزمی دارای کمربند و دان می‌باشد این ورزش داخل رینگ برگزار می شود و گرفتن حریف در مسابقه خطاست و اگر در طول مسابقه بیش از سه خطا داشته باشید بازنده اعلام می‌شوید . در مسابقات یک داور وسط وجود دارد و سه داور کنار و یک قاضی وجود دارد در بعضی از مسابقات که سطح آن پایین است زمان مسابقه ۲ راند ۲ دقیقه‌ای است به افرادی که کیک بوکسینگ کار می‌کنند جنگنده ( FIGHTER ) می‌گویند . در شیوه مسابقات فول کنتاکت ورزشکاران مرد تنها به استفاده از دستکش اکتفا می‌کنند . گاهی اوقات کیکی بوکسینگ را به عنوان یک سبک رزمی در نظر می‌گیرند اما در بسیاری از مواقع کیک بوکسینگ تنها یک رویداد رزمی متشکل از مجموعه‌ای قوانین مبارزاتی است . گروهی از ورزشکاران از دیگر استایل‌های رزمی هم که ممکن است علاقه مند به حضور در مسابقات کیک بوکسینگ باشند از آن جمله می‌توان به سانشو کاران و بسیاری از رزمی کاران سبک‌‌های رزمی ژاپنی اشاره کرد . نکته قابل توجه وجود قوانین متعدد برای انواع مسابقات کیک بوکسینگ است و اینکه از هر سنی می توان به کیک بوکسینگ پرداخت ولی مساله مهم این است که تا ۱۸ سالگی استفاده از کلاه محافظ سر همواره توصیه می‌شود . در کشورهای مختلف دنیا کیک بوکسینگ به اشکال مختلف وجود داشته است که به برخی از ان ها اشاره گذرایی خواهیم داشت . ادی تادا ( ADI THADA ) یا کیک بوکسینگ هندی نوعی کیک بوکسینگ که در آن ضربات زانو ، آرنج و حمله با پیشانی وجود دارد . لت وی ( LATHWEI ) یا کیک بوکسینگ برمه ای : هنر رزمی سنتی برمه با تاکید بر اجرای ضربات زانو ، آرنج و سر تمامی نقاط بدن ممکن است در یک حمله مورد استفاده قرار بگیرد نام دیگر آن « باندو کیک بوکسینگ » است . PRADAL SEREY : جد احتمالی موی تای ! موی تای ( تای بوکسینگ ) : هنر رزمی سنتی تایلند که امروز شهرت جهانی یافته و ضربات زانو و آرنج در آن مجاز است . کیک بوکسینگ ژاپنی : مشابه موی تای اما با سیستم امتیاز دهی متفاوت . کیک بوکسینگ آمریکایی : مشابه کیک بوکسینگ ژاپنی و فول کنتاکت کاراته با شیوه امتیاز دهی متفاوت . فول کنتاکت کاراته : در برخی موارد از محافظ‌های بدن برای مسابقات و تمرین استفاده می‌شود . ساواته ( کیک بوکسینگ فرانسوی ) : استفاده از کفش در مسابقات مجاز است . سانشو ساندا ( کیک بوکسینگ چینی ) : شامل تکنیک های کاربردی سایر استایل‌های رزمی به همراه فنون درگیری و پرتاب‌ها . شوت بوکسینگ : شکل ژاپنی کیک بوکسینگ که در آن پرتاب و درگیری مانند سانشو مجاز است . YAW – YAN ( کیک بوکسینگ فیلیپینی یا تای کیک بوکسینگ thai kick boxing ) : رقص مرگ نام مناسبی برای تای کیک بوکسینگ است ورزشی مشابه موی تای . می‌توان به انواع متعدد دیگری از کیک بوکسینگ نیز اشاره کرد ولی همان طور که اشاره شد تفاوت اصلی همگی آن ها در نوع قوانین مسابقاتی است در عین حال بسیاری از این استایل‌ها اساسا خود را کیک بوکسینگ نمی‌دانند و استفاده از نام کیک بوکسینگ تنها برای ملموس تر شدن ان‌ها نزد عامه است . واژه کیک بوکسینگ اولین بار توسط « نوگوچی اسامر » که یک برگزار کننده مسابقات رزمی در ژاپن بوده است برای انواع مختلف ورزش‌های مشابه بهموی تای و کاراته در دهه ۱۹۵۰ ابداع شد این اصطلاح بعدا در آمریکا به شکل خاص به کار رفت در بیستم دسامبر سال ۱۹۵۹ هم یک دوره مسابقه موی تای بین فایترهای تایلندی در سالن آساکوزای توکیو برگزار شد

در شیوه مسابقات فول کنتاکت، ورزشکاران مرد تنها به استفاده از دستکش اکتفا می‌کنند. گاهی اوقات، کیک بوکسینگ را به‌عنوان یک سبک رزمی در نظر می‌گیرند اما در بسیاری مواقع، کیک بوکسینگ تنها یک رویداد رزمی متشکل از مجموعه‌ای قوانین مبارزاتی است .
گروهی از ورزشکاران از دیگر استایل‌های رزمی هم ممکن است علاقمند به حضور در مسابقات کیک بوکسینگ باشند. از آن جمله می‌توان به سانشوکاران و بسیاری از رزمی‌کاران سبک‌های رزمی ژاپنی اشاره کرد.
نکته قابل توجه وجود قوانین متعدد برای انواع مسابقات کیک بوکسینگ است و این‌که از هر سنی می‌توان می‌توان به کیک بوکسینگ پرداخت. ولی مسئله مهم این است که تا ۱۸ سالگی، استفاده از کلاه محافظ سر همواره توصیه شده است .
در کشورهای مختلف دنیا، کیک بوکسینگ به اشکال مختلف وجود داشته است که به برخی از آنها اشاره گذرائی خواهیم داشت.
▪ آدی تادا (Adi thada) یا کیک بوکسینگ هندی: نوعی کیک بوکسینگ که در آن ضربات زانو، آرنج و حمله با پیشانی وجود دارد.
▪ لت وی (Lath wei) یا کیک بوکسینگ برمه‌ای: هنر رزمی سنتی برمه با تأکید بر اجرای ضربات زانو، آرنج و سر. تمامی نقاط بدن ممکن است در یک حمله مورد استفاده قرار بگیرد. نام دیگر آن ”باندو کیک بوکسینگ“ است.
▪ Pradal serey: جد احتمالی موی تای!
▪ موی تای (تای بوکسینگ): هنر رزمی سنتی تایلند که امروز شهرت جهانی یافته و ضربات زانو و آرنج در آن مجاز است.
▪ کیک بوکسینگ ژاپنی: مشابه موی تای اما با سیستم امتیازدهی متفاوت (مسابقات K.۱)
▪ کیک بوکسینگ آمریکائی: مشابه کیک بوکسینگ ژاپنی و فول کنتاکت کاراته با شیوه امتیازدهی متفاوت.
▪ فول کنتاکت کاراته: در برخی موارد از محافظ‌های بدن برای مسابقات و تمرین استفاده می‌شود.
▪ ساواته (کیک بوکسینگ فرانسوی): استفاده از کفش در مسابقات مجاز است.
▪ سانشو ـ ساندا (کیک بوکسینگ چینی): شامل تکنیک‌های کاربردی سایر استایل‌های رزمی به همراه فنون درگیری و پرتاب‌ها.
▪ شوت بوکسینگ: شکل ژاپنی کیک بوکسینگ که در آن پرتاب و درگیری مانند ساشو مجاز است.
▪ Yaw – yan (کیک بوکسینگ فیلیپینی): رقص مرگ نام مناسبی برای کیک بوکسینگ فیلیپینی است. ورزشی مشابه موی تای.
می‌توان به انواع متعدد دیگری از کیک بوکسینگ نیز اشاره کرد، ولی همان‌طور که اشاره شد، تفاوت اصلی همگی آنها در نوع قوانین مسابقاتی است. در عین حال بسیاری از این استایل‌ها اساساً خود را کیک بوکسینگ نمی‌دانند! و استفاده از نام کیک بوکسینگ‌ تنها برای ملموس‌تر شدن آنها نزد عامه است.
واژه کیک بوکسینگ اولین‌بار توسط ”نوگوچی اسامر“ که یک برگزارکننده مسابقات رزمی در ژاپن بوده برای انواع مختلف ورزش‌های مشابه به موی تای و کاراته در دهه ۱۹۵۰ ابداع شد.
این اصطلاح بعداً در آمریکا به شکل خاص به کار رفت. در بیستم دسامبر سال ۱۹۵۹، یک دوره مسابقات موی تای بین فایترهای تایلندی در سالن آساکوزای توکیو برگزار شد.

منابع:

ویستا

وبلاگ کیک بوکسینگ

وبلاگ های فول کنتاکت کیک بوکسینگ

وبلاگ اسپورت کیک بوکسینگ

تبیان

وبلاگ تای کیک بوکسینگ اصفهان

نمناک

اسپرت۹۸

پژوهشکده

نظرات شما عزیزان: